Deze podcast is anders dan anders. Het is geen reeks tips, of een interview. Ik wil vandaag een laagje dieper met je gaan. Want uiteindelijk moet je, om rust te vinden rondom eten, écht de controle over jouw eetpatroon loslaten. En dat is vaak iets wat we ontzettend eng vinden.
En je kan wel heel veel leren over intuïtief eten, en daar stappen in zetten. Maar als het controleren van jouw eetpatroon je iets oplevert, dan is het heel lastig om die controle écht los te gaan laten.
En daar ga ik het in deze aflevering dan ook met je over hebben: wat levert die controle je eigenlijk op?
Waarom heb ik zo´n behoefte om mijn eetpatroon te controleren en kan ik die controle (nog) niet écht loslaten?
Je blijft oordelen over wat je eet, snoepen geeft je een rotgevoel
Diep van binnen merk je misschien nog steeds dat deze aanwezig is. Die drang naar controle.
Want terwijl je probeert te eten op intuïtie en jezelf onvoorwaardelijke toestemming te geven om te eten, merk je misschien dit: dat je jezelf vertelt "dat het oké is, dat het niet allemaal 100% "gezond" is. Maar, alleen als het dan wel 80/20 wordt. Als je er maar niet in "doorschiet."
Je blijft ergens toch continu beoordelen wat je eet. Je weet wel dat je gewoon mag genieten van lekkers. Maar als je dat doet, krijg je er tóch een naar gevoel bij. En je hebt daardoor het idee dat je het toch beter moet gaan "controleren".
Het advies om die controle los te laten, werkt dan niet
Ook al is dit het beste advies wat je iemand kan geven die wil eten op intuïtie! Omdat die controle altijd averechts werkt.
Maar blijkbaar levert die controle je NU teveel op.
Het is dus essentieel om te gaan onderzoeken WAT die controle je dan eigenlijk oplevert.
Dus, waarom heb je die controle nu eigenlijk nodig?
(En misschien ben je er zelf helemaal niet bewust van hoor, dat je die controle zo nodig hebt. Maar vaak is dat wel een dieper liggend thema.)
Dus moeten we een laagje dieper gaan
Als je niet onderzoekt wat die controle over eten, of het controleren van jouw lijf, je nu oplevert, dan blijf je vechten met eten en jouw lijf.
Toevallig is dit dan ook een thema wat terugkwam in de live-sessie die ik hield met de leden van de Blij Dieetvrij club. Én het is onderdeel van de maandelijkse club-masterclass van januari. (Ben je lid van de club en wil je de live sessie van december 2019 terugkijken? Log dan hier in!)
Wat levert het controleren van jouw eetpatroon je op?
Dikwijls heeft het willen controleren van ons eetpatroon, of ons lijf, te maken met een bepaalde onrust die we voelen. Een gevoel van onveiligheid.
We krijgen allemaal te maken met bepaalde trauma's of negatieve ervaringen in ons leven. We voelen ons hierdoor allemaal weleens onrustig of onveilig. En dit soort gevoelens zijn ook heel normaal. Ze zijn onderdeel van onze menselijke ervaring!
Het lastige is wel, dat die negatieve emoties niet altijd verwelkomd worden. Soms wordt er van je verwacht dat je ze wegstopt. Of je stopt ze zelf weg, omdat je niet goed weet hoe je ermee om moet gaan.
We ontwikkelen wel een soort coping mechanisme: een manier om met die gevoelens om te gaan.
Het is alsof we een ruimtepak aan trekken
Dat is hoe Tara Brach dit beschrijft in haar boek "Jouw hart als schuilplaats". We trekken iets aan om ons te beschermen tegen de "grote boze wereld. En soms werkt dat ruimtepak prima, maar het kan ons ook in de weg gaan zitten.
Het controleren van ons eetpatroon of ons lijf, kan ons een veilig gevoel geven. Het geeft ons ergens het idee dat we controle hebben op een wereld die oncontroleerbaar is.
Dus we zoeken als het ware naar veiligheid in de randvoorwaarden om ons heen. In plaats van dat we leren hoe we veiligheid in onszelf kunnen vinden.
We proberen onze behoefte aan liefde en veiligheid in externe zaken te vinden. En daarmee creëren we ook die worsteling met onszelf en ons lijf. We denken dat als we ons eetpatroon maar onder controle hebben, dat we dan oké zullen zijn. Dat we ons dan geliefd en veilig zullen voelen.
“Het controleren van ons eetpatroon of ons lijf, kan ons een veilig gevoel geven. Het geeft ons ergens het idee dat we controle hebben op een wereld die soms oncontroleerbaar voelt.”
Saskia Koopman
Welke gedachten herken jij?
- "Als ik mijn eetpatroon maar in het gareel heb, dan is alles oké."
- "Als ik maar zoveel kilo afval, dan kan ik gelukkig zijn. Dan is alles oké."
Nou werkt dat ook door in andere facetten van ons leven. Dus het kan best zijn dat je dit (ook) herkent op andere momenten. Dat je denkt:
- "als ik maar zoveel geld verdien, dan is alles oké."
- 'Als ik maar zoveel klanten heb..." of "Als ik maar die promotie maak, dan is alles goed." "Dan zal ik me blij of geliefd voelen".
Kijk eens welke gedachten je herkent!
Merk je dat je hier afhaakt?
Misschien denk je dan wel meteen: "nee Saskia, wat een hoop zweverigheid!". Of je denkt meteen "misschien is deze podcast dan toch niet voor mij."
En dat is niet gek, hoor.
Het is niet ongewoon om weerstand te ervaren als iemand je vraagt om een laagje dieper te kijken. We zijn namelijk vaak bang om te ontdekken wat er écht speelt. Onder de waterlijn.
Ik heb altijd gedacht dat ik met een bepaalde baan gelukkig zou zijn
Ik had tijdens mijn studie bedacht, dat als ik trainer zou worden in het bedrijfsleven, dat ik dan gelukkig zou zijn. En 3 jaar na mijn afstuderen kwam ik daar. Ik werkte in die "droombaan". Ik werd trainer bij Bureau Zuidema.
Maar diep van binnen voelde ik me nog niet gelukkig. Ik vroeg me af wat er mis met me was. Ik kreeg last van eetbuien en stortte me volledig op het controleren van mijn eetpatroon.
Er wrikte iets in mijn leven. Iets waar ik niet mee wist om te gaan. En het kunnen controleren van mijn eetpatroon gaf me een bepaalde geruststelling.
Als ik me maar bezig hielt met mijn lijf en mijn eetpatroon, dan hoefde ik in ieder geval niet toe te geven dat er iets niet klopte. En ik hoefde niet te erkennen, dat ik nog steeds niet gelukkig was. En dat ik geluk helemaal niet kon vinden in randvoorwaarden (zoals een baan).
Ik liet mijn geluk telkens afhangen van een bepaald doel wat ik dan weer moest bereiken. Als ik maar dát doel behaalde, dán zou ik wel gelukkig zijn.
Onderzoek eens wel ruimtepak jij aantrekt
- Wat is jouw coping mechanisme? Hoe ga jij om met het feit dat je de wereld om je heen niet kan controleren?
- Voel je je weleens gestrest? Voel je je soms onveilig? En probeer je hierdoor andere dingen te controleren, om je heen? Alsof je die angsten projecteert op jouw lijf of jouw werk?
Kan je oké zijn met jezelf en in jezelf veiligheid en rust voelen, lós van wat er om je heen gebeurt?
Als gedreven vrouwen laten we ons vaak leiden door angsten en onzekerheden. Wat we doen is bepaalde angsten kanaliseren in ons dieet. In het manipuleren van ons lijf. Of wel, in het onszelf over de kop werken. We ontwikkelen perfectionisme.
Als we onze energie maar kunnen stoppen in iets wat ons een gevoel van waarde geeft. Een gevoel van "genoeg zijn".
Dan hoeven we niet te dealen met het feit dat we zelf dieperliggende overtuiging hebben dat we "niet goed genoeg" zijn.
Dat is het gene wat we missen, het idee dat we waardig zijn
Lós van wat we doen, hoe we eruit zien of wat we eten.
We proberen een gat of gebrek wat we voelen diep van binnen, te vullen met iets om ons heen. Met randvoorwaarden.
Het geeft ons de illusie van veiligheid: als we maar hard genoeg werken aan ons lijf. Of als we ons maar uitsloven op ons werk.
We rennen weg van de pijn die we voelen
Als we wegrennen van de chaos die we diep van binnen ervaren, dan hoeven we daar tenminste niet mee te dealen.
Als je dit nou herkent, dan hoop ik dat deze podcast je aan het denken zet. Je in beweging zet.
Sta eens stil bij in hoeverre je diep van binnen ergens het idee hebt dat het niet goed genoeg is, zoals het nu is? Dat je niet goed genoeg bent, zoals je nu bent? Hoe jij nu mogelijk buiten jezelf probeert te zoeken naar iets wat je het tegenovergestelde kan bewijzen van datgene wat je nu voelt?
Kijk eens in hoeverre jij het manipuleren van jouw eetpatroon nu inzet om bijvoorbeeld goedkeuring te krijgen van anderen. Om complimenten te ontvangen, zodat je van buitenaf hoort dat je waardig bent, en dat je er mag zijn. Als we maar die aandacht van buitenaf krijgen, kan het misschien een beetje dat gebrek vullen dat we van binnen voelen.
Mogelijk zijn er wonden die moeten helen
Het kan zijn dat mijn woorden nu iets triggeren wat je diep had weggestopt. Misschien wordt het dan tijd om te kijken hoe oude wonden kunnen helen. Om te ontdekken hoe je oké kan zijn met jezelf. Zoals je nú bent. (En niet pas als....).
Zonder dat te laten afhangen van wat je presteert op je werk. Of van hoe je eruit ziet.
Dan kun je ontdekken hoe je uiteindelijk kunt stoppen met het controleren van jouw eetpatroon. En daarmee uiteindelijk rust vinden rondom eten.
In de club kan ik je eventueel verder helpen rondom deze thema's!
En is deze podcast waardevol voor jou, laat het me vooral weten! Dat vindt ik super om te horen (bijvoorbeeld door me een berichtje te sturen via Instagram). Ken je vrouwen die mogelijk worstelen met deze thema's? Voel je dan ook vrij om een linkje naar deze pagina met ze te delen.
"Creëer een geweldige relatie met eten en stop jouw strijd met eten voorgoed!"
(ook als je voor jouw gevoel alles al eens hebt geprobeerd!)